Geef God vrij spel
In de wereld zoekt men naar gemak en gerief. Problemen moeten koste wat kost vermeden worden. Maar denkt God er ook zo over of gebruikt Hij de stormen in ons leven juist als een springplank naar succes? Daar gaat de Oppepper deze week over.
***
Een beroemde vioolmaker zwierf eens lange tijd door de bossen om het juiste hout te vinden voor het vervaardigen van zijn kostbare instrumenten. Niet elke houtsoort was geschikt voor het voortbrengen van die prachtige zuivere tonen. Uiteindelijk vond hij waar hij naar zocht. Het was het hout aan de boomgrens; 4000 meter boven de zeespiegel. Hier raasde de wind en was het koud en guur. Hier werden de bomen door de stormen gesterkt en gehard. Alleen dit hout was geschikt om de zuivere toon waar hij naar zocht voort te brengen…
Pas als je God vrij spel geeft gaat Hij met je aan de slag.
Wie kent het verhaal van Mozes niet. Zijn geweldige geschiedenis staat uitgebreid beschreven in het Oude Testament. Dat was pas iemand om u tegen te zeggen… Maar zo was het niet altijd. Pas nadat hij door God gevormd en gekneed was en niet meer zo overtuigd was van zijn eigen kunnen kon God hem gebruiken om Zijn volk te verlossen.
Nadat hij was opgegroeid in het paleis van de koning waar hij nog nauwelijks tegenslag had meegemaakt besloot hij op veertigjarige leeftijd, blakend van zelfvertrouwen op eigen houtje Gods volk te hulp te snellen. Hij was toch de zoon van de koning? Met geld en aanzien en macht?
Maar het liep uit op een fiasco. Nadat hij een Egyptenaar had vermoord moest hij er als een haas vandoor in een persoonlijke exodus om aan de woede van de koning van Egypte te ontsnappen. Het leek het einde van de carrière van Mozes. Weg was zijn luie leventje in Egypte en zijn dikbelegde boterham. Wat moet Mozes in die tijd wel gedacht hebben toen hij alleen door de wildernis zwierf.
Uiteindelijk vond hij een onderkomen bij een groep arme, onbeduidende herders en trok hij 40 jaar lang elke dag de bergen in met het vee van iemand anders. Nee, een goede toekomst zat er voor hem niet meer in. Hij had zijn kansen verspeeld. Maar God zag dat anders. Gods wegen zijn veel hoger dan die van de mens, want daar in de wildernis werd Mozes gebroken. Daar leerde hij dat er meer nodig was in het leven dan zijn eigen kracht en inzicht. Daar werd Mozes nederig en begon hij op God te vertrouwen. Niet langer was God een vage schim waar je op hoopt als de wolken zich boven je hoofd samenpakken.
Hier werd zijn geloof echt en waarachtig. Hier begon hij Gods stem te herkennen en werd hij door God klaargestoomd voor het werk dat Hij voor hem in gedachten had. En toen Mozes niet meer op zichzelf durfde te vertrouwen riep God hem om aan de slag te gaan. Mozes was klein geworden en God groot.
En zo is het met ieder mens die God lief heeft. Pas als je aan het eind van je Latijn bent gekomen kan God aan het werk gaan. God breekt onze menselijke trots en onze eigendunk en dat doet altijd pijn. Maar als wij ons door God laten kneden en vormen en er het bijltje niet opstandig bij neergooien, geven wij Hem de kans om iets geweldigs in ons leven te doen. Dan begint ons leven te stralen, zoals ook het gezicht van Mozes
straalde nadat hij zelf van aangezicht tot aangezicht met God had gesproken. Dan krijgt ons leven zin en wordt alles een uitdaging. Houd dus moed als je denkt dat je niets waard bent en schijnbaar van God verlaten door de wildernis van dit leven zwerft. Als jij je zwak voelt en gebroken en er geen gat meer in ziet, juist dan is God heel nabij. Juist dan heeft Hij een kans om je te laten zien hoeveel Hij om je geeft en kan Hij Zijn beloften van troost en kracht in je leven vervullen. God kan het doen, God wil het doen en God zal het doen als wij ons aan Hem overgeven en naar Hem uitroepen: “Vader helpt U mij… vergeef me mijn ongeloof!”
