Loof Hem in de nacht

Kom, laten alle dienaren van de Here
die ʼs nachts dienstdoen in de tempel,
de Here loven. Hef uw handen omhoog
naar het heilige huis en loof de Here.
De Here geve u zijn zegen vanuit Jeruzalem.
Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt. -Psalm 134

Wat een vreemd tijdstip, zeg je misschien, om midden in de nacht in het huis van God te staan en Hem te aanbidden in het diepst van je verdriet. Dat is moeilijk. En juist daar schuilt dan ook de zegen: Om de Heer zo te aanbidden, in het midden van de nacht, is een test van geloof. Als ik wil zien hoe groot de liefde van bijvoorbeeld mijn vrienden voor me is moet ik kijken hoe die liefde zich juist op de moeilijkste momenten uit. En zo is het ook met de liefde van God. Het is makkelijk genoeg om te aanbidden in de zomerzon als de vogels zingen, de lucht zwoel is en de vruchten aan de bomen hangen.

Maar als de vogels nu ophouden met zingen, de vruchten verdrogen en de lucht wordt snijdend en koud, zal mijn hart dan nog steeds doorgaan met zingen? Zal ik in de nacht het huis van God binnengaan en mijn armen naar Hem oprichten? En hoe staat het met mijn liefde voor Hem? Zal ik van Hem houden in Zijn eigen nacht? Zal ik bijvoorbeeld een uur de wacht met Hem houden in Zijn Getsemane? Zal ik klaarstaan om Zijn kruis de lange pijnlijke weg op te dragen of naast Hem staan in het uur van Zijn dood, samen met Maria en de geliefde discipel? Zal ik samen met Nicodemus de dode Christus dragen? Dan is mijn aanbidding oprecht en mijn zegen glansrijk. Dan kan Hij steunen op mijn liefde in het uur van Zijn vernedering. Mijn hart heeft Zijn majesteit herkend en mijn ogen zijn geopend. Eindelijk begrijp ik dat het niet om het geschenk gaat, maar om Degene die het geeft. Dus wanneer ik in de nacht in Zijn huis kan aanbidden laat ik Hem zien dat ik Hem heb aangenomen omdat ik niets anders wil dan Hem alleen.
—George Matheson

 

Wanneer wij veel doorstaan, dan is dat om u Gods troost en redding te brengen. Maar God heeft ons in onze moeilijkheden bijgestaan. En dit is ook ter wille van u: om u uit onze ervaring te verzekeren dat God u zal troosten als u hetzelfde moet doormaken. Hij zal u kracht geven om vol te houden.                -2 Corinthiërs 1:6-7 

Je hebt waarschijnlijk mensen in je vriendenkring bij wie je graag je toevlucht zoekt ten tijde van problemen en verdriet. Het zijn van die mensen die altijd het juiste woord bij de hand hebben, die je de raad geven die je zo graag wilt krijgen. Je beseft echter niet wat zij zelf moesten doormaken om die gapende wonden zo vakkundig te kunnen verbinden en je tranen zo liefdevol te kunnen drogen. Als je je eens zou verdiepen in hun verleden zou je ontdekken dat deze mensen meer hebben geleden dan de doorsnee mens.

Ze hebben toegekeken hoe een draad waar de lamp van het leven aan vast hing, schijnbaar in stukken brak. Ze hebben de schaal van vreugde die ze zo koesterden kapot zien vallen. Alle vreugde vloeide er uit. Ze hebben bij opdrogende zeeën gestaan, vruchten zien verrotten en de zon op klaarlichte dag zien ondergaan… En toch was dit het dat hen tot die mensen maakten die ze nu zijn. Dienaren, helers, en priesters onder de mensheid, een zegen voor iedereen die hen ontmoet.

Het lijden is zwaar en moeilijk te verdragen, maar er schuilt discipline in, je wordt er sterker door, er zitten mogelijkheden in waar we niet alleen betere mensen van worden maar die ons vormen zodat we anderen kunnen helpen. Wees niet bang, klem je kaken niet op elkaar terwijl je verbeten wacht tot het lijden voorbij is, maar probeer er alles uit te halen wat er uit te halen valt, zowel voor jezelf als omwille van anderen, en altijd naar de wil van God.

Uit: Streams in the Desert

 

 

 

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier