In de testruimte
Een man bezocht eens de testruimte van een grote staalfabriek. De grond daar lag bezaaid met restjes gebroken, afgeknapt en verbogen staal. Dit was de plaats waar het staal telkens weer getest werd op kracht en stevigheid. Uit deze fabriek kwam het staal waarmee vliegtuigen en schepen gebouwd werden en dus moest dat staal tot in den treure worden getest. Met dat staal kon geen risico genomen worden. Hier werden zelfs de kleinste moeren en bouten door machtige machines aangepakt om te zien wanneer ze zouden breken, op welk punt ze zouden buigen en hoe lang ze de druk aan konden.
De opzichter in de testruimte maakte nauwkeurige notities zodat hij de gegevens door kon geven aan de ontwerpkamer, waar ze precies wisten hoe ze die moesten verwerken om zeker te zijn dat het uiteindelijke product absoluut veilig was en ze een betrouwbaar product konden afleveren.
Zou het kunnen dat God ook zo met ons omgaat?
Net als staal brengt God ons regelmatig naar de testruimte. Daar zwoegen en zuchten we onder het gewicht van de test. Soms breken we, soms worden we verbogen en dan op andere momenten hebben wij schijnbaar meer doorzettingsvermogen. Maar de opzichter maakt nauwkeurige aantekeningen. Zelfs zo nauwkeurig dat er in de Bijbel staat:
“De beproevingen die u hebt ondergaan, zijn niet ongewoon. God is trouw, Hij zal ervoor zorgen dat de beproevingen u niet teveel worden. Hij zal ook een uitweg uit de beproevingen geven, zodat u er tegen opgewassen bent.” (1 Korinthe 10:13)
Uiteindelijk is God met ons aan het werk. Hij heeft een plan met ons en wil doorgaans meer van ons maken dan breekbare glazen vaasjes of porseleinen potjes die bij het minste of geringste barsten of uit elkaar vallen. God probeert van ons betrouwbare en strijdbare soldaten te maken die de druk van het leven kunnen weerstaan.
Geen kasplantjes dus, maar stevige, stoere eikenbomen die de storm vol vertrouwen trotseren, omdat we weten dat God altijd achter ons staat en er altijd voor ons is, zelfs als de dingen niet zo gaan als we misschien zouden willen. En dat kan alleen als wij ons zonder mokken de testruimte van God in laten leiden.
Eigenlijk weten we dat allemaal wel, maar het is telkens toch weer even schrikken als de deur van de testruimte open gaat.Maar het einde is beter dan het begin. Lees 1 Petrus 1:6-8 er maar op na:
“Wees dus blij! Er ligt iets heerlijks voor u klaar, ook al zult u het door allerlei beproevingen eerst nog een tijd erg moeilijk hebben. Door die moeilijkheden en problemen wordt uw geloof op de proef gesteld, zodat zal blijken of het echt is of niet. Want ook goud, dat kan vergaan en lang niet zoveel waard is als geloof, wordt in het vuur gesmolten om te zien of het wel echt is. Wel, als uw geloof het vuur van de beproevingen kan doorstaan, zal Jezus Christus bij zijn terugkeer geëerd en geprezen worden.”
Praten en filosoferen over het geloof is prima, maar dat wil nog niets zeggen over de kwaliteit van dat geloof. Geloof wordt pas echt als het getest wordt in het vuur, waar de onvolmaaktheden en het vuil uit het goud worden weggebrand. Vergeet het nooit, de stormen van het leven zijn nooit bedoeld om ons te pijnigen, maar om Jezus dichter bij ons te brengen zodat Zijn beeltenis door ons heen mag stralen.
