De warmte van onsterfelijkheid
Wie leeft en in Mij gelooft, zal nooit sterven. Geloof je dat? – Johannes 11:26
Als de scheidingsmuren tussen het heden en het hiernamaals werden weggenomen zouden onze gedachten, onze voorstellingen, onze hoop en onze plannen verruimd worden. Onze ogen zouden het bestaan in een heel ander perspectief gaan zien, een perspectief dat tot ver in de eeuwigheid zou reiken; de overzijde, het hemelse leven, zou dan net zo duidelijk voor ons zijn als ons huidige leven. Het zou ons helpen om ons leven op een hoger plan te plaatsen en we zouden er waardiger en nobeler door worden. O, als we de echtheid toch eens konden zien van onze onsterfelijkheid.
Het graf zou niet meer het einde van alles betekenen, enkel het einde van de sterfelijkheid en van al die lasten en frustrerende mankementen die bij onze aardse staat behoren. Maar hoe anders is het als we het leven slechts zien als een klein podium waarvan het doek op het moment van de dood naar beneden komt en waarna alles verder voorbij is.
Hoe armzalig en beperkt lijkt ons bestaan dan!
Maar zo is het helemaal niet. Wij moeten verder kijken en geloven in de visie die Jezus ons gaf. Het gordijn komt niet te vallen, maar wordt zelfs helemaal weggenomen. Die toekomst is net zo zeker, en die realiteit is zelfs echter dan dit kleine stukje heden waarin we nu zitten. Als wij er zo naar kijken begrijpen we dat dit leven hier slechts het begin is van een groot werk waar, als we het in begrippen van tijd zouden kunnen uitdrukken, wel vele duizenden jaren voor nodig zijn om het af te maken. We hoeven ons dus niet te haasten en ons op te winden, want we zullen de eeuwigheid hebben om in te werken. Maar nu zaaien we het zaad waarvan we weten dat het nog lang niet rijp zal zijn, maar dat het vandaag wel gezaaid moet worden. We koesteren hoop en ambities waarvan het doel vaak pas bereikt zal worden in het leven dat komen gaat.
Maar dat is een visie die ons troost en die ons de kracht geeft om door te strijden. Zo kunnen we opofferingen makkelijker verduren, zware arbeid die in dit leven niet direct iets op lijkt te brengen, want we weten dat er in die lange tijdloze toekomst geoogst gaat worden en dat er zelfs eervolle beloningen te ontvangen zijn.
Voor een Christen neemt het besef van de waarheid van onsterfelijkheid de bitterheid van de oppervlakkige aardse nederlaag weg. Hier op aarde zijn er levens die lijken te worden afgebroken voordat ze enige kracht hebben ontwikkeld. Liefdevolle vrienden hebben dromen over grootheid of schoonheid. Dan, plotseling, worden ze neergeslagen in de ochtendschemering van de dageraad. De knop had niet de tijd om te ontkiemen en tot volle schoonheid te komen tijdens de korte zomer van het aardse bestaan. Opeens wordt iemand weggevoerd, schijnbaar nog helemaal toegevouwen met alle onontwikkelde mogelijkheden en schoonheid er nog in besloten. In ons verdriet vergieten we bittere tranen over alle hoop die vervlogen lijkt, maar God ziet het anders. De werkelijke visie is niet zo.
Als we kijken naar de warmte van de onsterfelijkheid die op onze deuren klopt, wat geeft het dan dat een knop niet volledig geopend is om zijn schoonheid ten toon te spreiden aan deze kant van het graf?
Tijdens de lange zomer in de hemel zal er genoeg tijd overblijven om al die lieflijkheid en schittering naar buiten te brengen.
Geen enkel leven is onvolledig omdat het te vroeg is afgesneden om te rijpen, want de dood komt niet tot de Christen als een vernietiger. Geen enkele pracht wordt er door afgezwakt. Er wordt enkel uit het leven weggenomen wat dof is en aards en het leven wordt puur, stralend en groots.
De verhuizing van het Christelijke leven van de aarde naar de hemel is slechts het weghalen van een tere plant uit een koude tuin op het noorden waar zijn groei gehinderd wordt en hij niet langer kan floreren, naar een vruchtbaar, zonovergoten veld waar hij prachtig kan groeien en voluit kan bloeien.
Als er onsterfelijkheid is betekent dat dus dat onze korte jaren op aarde gekenmerkt moeten worden door vurigheid, eerbied, liefde en trouw. Er zou geen plaats gegeven mogen worden aan die diepe wanhoop die een verkeerde visie met zich meebrengt. We zullen spoedig uit onze nauwe omheining breken en eindeloze velden doorkruisen die we nu slechts in de verte af en toe bespeuren.
Wat een zegen als we iets in ons wezen mogen bespeuren van de kracht van een waarachtig eindeloos en eeuwig leven.
