Brieven van een ongelovige 1
Beste Jan,
Geloof in God?
Je weet dat ik het daar moeilijk mee heb. Maar je aanbod om mijn vragen zo goed als je kunt te beantwoorden en mij de gelegenheid te geven om alles wat me dwars zit wat betreft het geloof te spuien neem ik graag aan. Ik heb moeite met religie in het algemeen, want ik geloof nergens in. Maar omdat jij een christen bent, zal ik mijn vragen beperken tot de Bijbel en het geloof in Jezus Christus. Hier is dus direct mijn eerste probleem: “Hoe is het mogelijk dat een God, die jij almachtig en alwetend noemt en volgens jou bovendien ook nog liefdevol is, het in vredesnaam kan toestaan dat de kerk door de eeuwen heen zoveel kwaad heeft aangericht? Het was volgens mij de kerk die achter bijvoorbeeld de kruistochten zat, waarbij vele Moslims en Joden werden afgeslacht. Om nog maar te zwijgen over de inquisitie waarbij er dingen gedaan werden waarbij het schaamrood je op de kaken komt te staan. En wat moet ik denken van de Holocaust? Was dat Joodse volk niet Gods uitverkoren volk? Had God niet wat beter voor Zijn eigen volkje kunnen opkomen? En dan moet ik me aan die Bijbel houden? Je zei dat ik alles mocht vragen, dus dit was mijn eerste vraag. Ik ben benieuwd naar je antwoorden.
Vriendelijke groet,
Roy
Beste Roy,
Bedankt voor je brief. Ja, dat is pittige kost en ik ben blij dat je je eerlijk uitspreekt. Ik zal mijn best doen om je zo goed mogelijk van antwoorden te voorzien in de hoop je te laten zien waarom het geloof voor zoveel mensen juist zo’n enorme kracht is en een waarachtige steun en toeverlaat.
Over het algemeen weten de meeste mensen beter waar ze niet in geloven dan waarin ze wel geloven. Als je ergens echt in gelooft zou het je leven moeten gaan bepalen en zou je moeten leven volgens je overtuiging. Het lijkt soms veiliger om je nergens aan over te geven en nergens in te geloven. Dat kan je een gevoel geven, dat je alles zogenaamd objectief kunt bekijken. Maar pas op, want wie zegt dat jij de wijsheid hebt om dat te doen?
Het is trouwens interessant om te zien dat als er iets verkeerd gaat, God van de wereld doorgaans direct de schuld krijgt. Er zijn ook nogal wat ongelovige mensen van wie je de indruk krijgt dat ze het hun levenswerk maken om een God te bevechten waarvan ze overtuigd zijn dat die niet bestaat. Het is mij een raadsel dat er mensen zijn die zich zo druk maken over iets dat niet bestaat.
Maar nu over je vragen. Ja, ik geloof inderdaad dat God almachtig is en alwetend en ook geloof ik dat God liefdevol is. Liefdevol wil natuurlijk niet direct zeggen dat alles precies zo zou moeten gaan zoals wij dat willen. God is geen Sinterklaas die je moet overtuigen van je goedheid zodat je hem je verlanglijstje onder zijn neus kunt wrijven.
Zo werkt het ook niet met een ouder en zijn kinderen. Ware liefde dwingt nooit. Liefde legt niemand de wil op. En in die richting kan een deel van het antwoord op je vragen gevonden worden. Misschien is het grootste goed dat de mens hier op aarde heeft misschien wel dat een mens een vrije wil heeft. God heeft geen robotjes gemaakt, die netjes in het gelid lopen en altijd precies doen wat er van hen gevraagd wordt. Zo zag ik eens een film waarbij de mannen van een dorp hun vrouwen in het geheim wetenschappelijk ombouwden zodat hun vrouwen op elk moment precies deden wat die mannen graag wilden. Ze waren altijd mooi en lief, kookten goed en gaven nooit tegengas. Maar op het eind van de film veranderde het hele dorpje in een levende hel, waar echte liefde niet langer bestond.Dat is niet Gods idee. Een mens is vrij en kan daarom ook kiezen wat hij met deze vrijheid doet. Als God ons in de Bijbel vertelt dat wij onze naaste moeten liefhebben en wij anderen zouden moeten behandelen op de manier waarop wij zelf behandeld willen worden, dan kun je God er toch zeker niet de schuld van geven dat er mensen zijn die anderen opblazen en uitmoorden. Jezus vertelt ons nergens dat zelfzucht een deugd is en dat wij moeten proberen om onszelf te verrijken ten koste van een ander. Maar als je een kind de mogelijkheid geeft om te kiezen, moet je er rekening mee houden dat het kind ook het verkeerde kan kiezen.
Maar zo zal het niet altijd blijven, want dit aardse leven is wat betreft een gelovig mens slecht een passage, een doorgang naar een volgende dimensie. Als je het verblijf op deze aarde ziet als het enige wat er altijd is, waarna het doek valt en alles verdwijnt, kan ik goed begrijpen dat de stortvloed van het kwaad je voor grote problemen stelt.
Nu hoor ik je denken: “En die huichelachtige christelijke buurman dan, of die televisie-evangelist die mensen lijkt uit te zuigen in de naam van God? Die eten dan zeker van twee walletjes. Die hebben hun ogen op dat volgende leven, maar zijn er ook niet vies van zich met het goed van deze wereld vol te stoppen?”
Je kent toch zeker de uitdrukking wel dat niet alles wat blinkt ook werkelijk goud is? Niet alles wat een christelijke naam draagt is in wezen ook christelijk. Ik wilde zelf in mijn jonge jaren ook niets te maken hebben met het ‘christelijke geloof’. Maar toen ik er achter kwam dat het geloof niets te maken heeft met regels, een gedragscode, een groep of een naam die je opgeplakt krijgt, maar dat het iets te maken heeft met een persoonlijke relatie, een echte, wezenlijke en daadwerkelijke vriendschap met Jezus zelf, werd alles anders.
Ik ben benieuwd wat je hier over denkt en zie uit naar je volgende brief. Warme groet,
Jan
