Prioriteiten

William Gladstone (1809-1898) was vier ambtstermijnen lang de minister-president van Engeland en een van de belangrijkste politieke figuren van zijn tijd. Hij stond ook bekend om het feit dat hij een actief Christen was. Elke dag wanneer Gladstone de trappen van het parlementsgebouw op ging kocht hij een krant van een knaapje dat kranten verkocht.

Iedere dag weer zei hij iets opbeurends tegen hem over Jezus; hoeveel die van hem hield. Op zekere dag, terwijl Gladstone en zijn secretaris het gebouw binnen gingen, werden ze staande gehouden door een ander krantenjongetje.

“Hé meneer Gladstone, die jonge weet u wel, waar-u altijd een krant van koop? Nou, die is gistere overrede door een rijtuig en nou gaat-ie dood. Hij wil dat u komp om um binne te krijge.”

“Wat bedoel je daarmee; ‘hem binnen krijgen?’ vroeg Gladstone.

“Nou eh… weet u wel, binne in de Hemel.”

Gladstone’s secretaris protesteerde direct hevig, want hij voelde de bui al aankomen. “Nee, nee, nee, u heeft nu geen tijd om naar een krantenjongetje te gaan! U weet toch hoe belangrijk uw toespraak van vandaag is. Die kan een ommekeer betekenen in de loop van de geschiedenis!”

Gladstone dacht even na en zei toen: “Eén onsterfelijke ziel is meer waard dan mijn toespraak in het parlement.” En hij ging mee naar het zolderkamertje waar het krantenjongetje op sterven lag. Gladstone bad met hem om Jezus in zijn hart te ontvangen. Hij “haalde hem binnen” en daarna stierf het jongetje.

Tegen de tijd dat Gladstone weer terug was in het parlementsgebouw was er al een verhitte discussie aan de gang. Hij hield zijn toespraak en zijn partij kreeg toch nog de meeste stemmen.

Naderhand zei zijn secretaris: “Excellentie, hoe kon u nu zomaar weggaan en bijna de kans verliezen om zo’n belangrijke toespraak te houden?” “De toespraak was heel belangrijk en goed,” antwoordde Gladstone, “maar met dat jongetje bidden en hem helpen om naar de Hemel te gaan was belangrijker en beter!”

***

Om iemands leven te begrijpen is het noodzakelijk dat men niet alleen weet wat hij doet, maar ook wat hij opzettelijk niet doet. Er zijn grenzen aan het werk dat uit een menselijk lichaam of verstand gehaald kan worden en een mens is wijs als hij geen energie verspilt aan dingen waarvoor hij niet geschikt is; en de mens die, van alle dingen waar hij goed in is het beste uitkiest en dat resoluut volgt, is een wijs mens.
Het draait maar om één ding in het leven: Hoe brengen we de waarheid van Gods Woord in de gedachten en de harten van alle klassen van de mensheid.
William Gladstone

 

De berg beklimmen

Door CH Spurgeon

Wat we weten over Christus is vergelijkbaar met het beklimmen van een berg in Wales. Als je onderaan staat zie je niet veel; de berg lijkt eigenlijk maar half zo hoog te zijn als hij in werkelijkheid is. Als je eenmaal de eerste helling bent opgeklommen, dan zie je het dal aan je voeten liggen. Als je nog hoger gaat zie je het landschap wel tien kilometer ver en geniet je van het uitzicht.

Naarmate je hoger gaat wordt ook het uitzicht wijder, totdat je eenmaal aan de top bent gekomen. Dan kun je letterlijk alle windstreken uit kijken en zie je bijna heel Engeland liggen.

Ver weg, misschien wel vijfhonderd kilometer bij de berg vandaan, ligt een woud. Als je de andere kant op kijkt zie je de zee en ver in de diepte slingert een glinsterende rivier als een slang door het landschap en zie je de rokende schoorstenen van een fabriekscomplex of de masten van de schepen in een drukke haven.

Als we Christus nog maar pas in ons leven ontvangen hebben, zien we nog niet veel van Hem. Maar hoe hoger we klimmen, des te meer ontdekken we Zijn schoonheid. Toen Paulus op hoge leeftijd zat te bibberen in een kille kerker in Rome kon hij met nog meer overtuiging zeggen dan wij dat kunnen: “Ik ken degene in wie ik geloof ” want elke ervaring was net zo geweest als het beklimmen van een heuvel, iedere beproeving was geweest als het bestijgen van een nieuwe top en zijn dood leek op het uiteindelijk bereiken van de top van de berg, vanwaar hij al Gods getrouwheid en liefde kon zien.
Charles Spurgeon (1834-1892) was de bekendste predikant van Engeland gedurende de tweede helft van de negentiende eeuw.

***

Hier is het grote geheim van succes: Werk uit alle macht, maar vertrouw nooit op je werk. Bid uit alle macht voor de zegen in God, maar werk tegelijkertijd vol toewijding, vol geduld, met volharding. Bid en werk. Werk en bid. -George Müller (1805-1898)

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier